क्रयेर पिटरका किस्सा : चिनियाँ प्रेमीसँग जोडिएको नाम, रिङरोडमा ‘बस डेट’

A+ A A-

खोटाङ दिक्तेलका अनुज पिटर राई ६ महिनाअघिसम्म समलिंगी पुरुष थिए । जेठयता भने उनले आफूलाई ट्रान्स-वुमनको रूपमा चिनाउँछिन् । अर्थात् औषधि प्रयोग गरेर पिटर पुरुषबाट पारलैंगिक महिला बनेकी छिन् ।

जन्मिँदा पुरुष यौनाङ्ग लिएर जन्मिए पनि महिलाको रूपमा आफूलाई चिनाउन चाहने व्यक्तिलाई पारलैंगिक महिला भनिन्छ । उनीहरू पनि महिलाजस्तै पुरुषप्रति आकर्षित हुन्छन् । बाल्यकालदेखि पुरुषप्रति आकर्षित रहेकी पिटरले अहिले आफ्नो शरीरलाई विभिन्न हार्मोनिक औषधिको प्रयोग गरेर महिलाको जस्तै बनाएकी छन् ।

आज हामी पिटरको प्रेमका केही किस्सा सुनाउँदैछौँ । यौनिक तथा लैंगिक अल्पसंख्यक (क्रयेर समुदाय)की पिटरको शारीरिक बनावटले केटा भए पनि कहिल्यै केटीसँग प्रेम भएन । बाल्यकालदेखि नै उनको आकर्षण केटाप्रति रहिरह्यो । साथीभाइ केटीको पछि हुन्थे, उनी केटासँग नजिक हुन चाहिरन्थिन् ।

आफूलाई आजसम्म दुई जनासँग प्रेम भएको उनले सुनाइन् । एक जना महिलासँगको सम्बन्ध भने विवाहकै अवस्थासम्म पुगेको थियो । यी तीनै जनासँग उनको सम्बन्ध पुरुष हुँदाबखतकै हो ।

पहिलो प्रेम विद्यालयमै केटासँग भएको पिटरले सुनाइन् । पिटरलाई केटाप्रतिको पहिलो आकर्षण कक्षा ८ मा पढ्दा भएको रहेछ । केटा भएर केटासँगै सम्बन्ध राख्न मन लाग्दासम्म उनलाई आफू पारलैगिंक महिला भएको थाहा थिएन । केटा भएर केटाप्रतिको आकर्षण देखेर त्यतिबेला आफैँलाई अचम्म लागेको उनी सुनाउँछिन् । आफू पनि केटा नै भएकाले त्यो प्रेमलाई प्रस्ताव गर्न सकिनन् ।

आजकल भने उनलाई सामान्य लाग्छ । आफ्नो प्रेमका किस्सा उनी बिनाहिचकिचाहट सुनाउँछिन् । शारीरिक बनावट केटाको भए पनि उनको व्यवहार केटीको जस्तो थियो । उनी केटाप्रति नै आकर्षित हुन्थिन् । कक्षामा प्रथम हुने केटा उनलाई खुब मन पर्थ्यो । तर, आफू पनि शारीरिक हिसाबले केटा नै भएकाले कहिल्यै मनको भावना पोख्न नसकेको उनले सुनाइन् । ‘पढेको, प्रथम भइरहने भएर मन पर्‍या होला । तर भन्ने आँट नै आएन,’ उनी हाँस्दै भन्छिन्, ‘म उसको नोट घरमा लैजान्थेँ । दिदीलाई पनि नोट दिन्थिनँ ।’

एसएलसी सकिएसँगै विद्यालयको त्यो एकतर्फी प्रेम पनि सकियो । बुबा दिक्तेल बोर्डिङ स्कुलमा प्रधानाध्यापक थिए । खोटाङमा एसएलसी दिएपछि पाँच वर्ष उनले बुबा प्रधानाध्यापक रहेको विद्यालयमा पढाइन् । व्यवस्थापनमा स्नातक सकेपछि भाइबहिनीलाई लिएर उनी काठमाडौं आइन् ।

काठमाडौं आएपछि उनलाई दोस्रोपटक कसैसँग प्रेम भएको थियो ।

प्रेमसँग जोडिएको नाम

बाल्यकालमा नाम अशोक थियो । विद्यालय पढ्दा त्यसलाई उनले अनुज बनाए । अहिले उनी अनुज पिटर राई हुन् । आजकल बीचमा जोडिएको पिटर पनि काठमाडौं आएपछि सामाजिक सञ्जालबाट भेटिएका एक जना पुरुषसँगको सम्बन्धबाट जोडिएको हो ।

२००९ तिर फेसबुकमा पिटरले फेक एकाउन्ट खोलेकी थिइन् । त्यहीँ उनको समलिंगी चिनियाँ बडीबिल्डरसँग चिनजान भयो । भिडियो कल हुन्थ्यो । ‘त्यति अंग्रेजी बोल्न जान्दैनथ्यो । एकअर्कालाई हेरेर बस्थ्यौँ,’ पिटर सुनाउँछिन्, ‘आई लाइक यू भन्दा उसले पनि म पनि तिमीलाई मन पराउँछु भन्थ्यो ।’

प्रेम गहिराइमा पुगिसकेको थिएन, भर्खर फक्रँदै थियो । सीमापारिको प्रेम सफल हुने सम्भावना पनि निकै कम थियो । एकले अर्कोलाई भेट्न आउने–जाने पनि सम्भव भएन । सम्बन्ध दिगो नहुने देखेपछि सहमतिमा दुवैले एकअर्कासँग बोल्न छोडेको पिटर सुनाउँछिन् ।

peter rai1671804723.jpg

‘जुन सम्बन्ध पछिसम्म जाँदैन भने त्यसमा किन झुलेर बस्ने ? त्यो सोचेर एकअर्कालाई ब्लक गर्‍यौँ । कहिलेकाहीँ खोलेर हेरौँ भन्ने लाग्छ । जुन कुरा सक्किइसक्यो, त्यसमा किन फर्किनु ?,’ उनले सुनाइन् ।

‘मागेर पाउने भए म...’

केटा भए पनि पहिलो प्रेम चिनियाँ पुरुषसँगै पर्‍यो । दोस्रोपटकको सम्बन्ध त विवाहसम्म पुगिसकेको थियो । तर, त्यो सम्बन्धमा प्रेमभाव थिएन ।

बिहेको तयारी हुँदै थियो । पिटर एउटा टेलिभिजनमा अन्तर्वार्ता दिन पुगिन् । त्यहाँ पारलैंगिक महिला बनेर अन्तर्वार्ता दिएपछि उनको वास्तविकता बाहिरियो । त्यसपछि विवाह टुट्यो । पिटर त्यो सम्बन्ध टुटेकोमा खुसी छिन्

सन् २०१३ तिर आफन्तकै माध्यमबाट एक जना केटीसँग चिनजान भयो । ‘इन्गेजमेन्ट’ पनि भइसकेको थियो । तर, विवाहमा परिणत हुन सकेन ।

पुरुषको शारीरक बनावट लिएर जन्मिएकी पिटर जिउडाल पनि पुरुषको जस्तै देखिने, स्वर पनि केटाकै जस्तो थियो । मन भने महिलाको थियो । पिटर क्रयेर हुन् भन्ने प्रेमिकाले थाहा पाएकी थिइनन् । घरमा पनि थाहा थिएन । त्यो पिटरको इच्छाले जुरेको सम्बन्ध थिएन । परिवारको दबाबले उनी ती युवतीसँग नजिकिएकी थिइन् । मन नलाग्दा–नलाग्दै दिन बिराएर भेटघाट हुन्थ्यो । महिना दिनसम्म यो क्रम चलिरह्यो ।

ती युवतीसँग माइक्रोमा डेट गएको अनुभव पिटरसँग छ । पिटर ग्वार्कोबाट, प्रेमिका तीनकुनेबाट आउँथिन् । दुवै जना कोटेश्वरबाट माइक्रो चढेर रिङरोड घुमेर फेरि कोटेश्वरमै आएर डेट सकिन्थ्यो । ‘बसमा त के डेट हुन्थ्यो र ? अगाडिपछाडि मान्छे हुन्थे । हात समात्ने बस्ने मात्रै हुन्थ्यो,’ उनले खुलेर सुनाइन् ।

बिहेको तयारी हुँदै थियो । पिटर एउटा टेलिभिजनमा अन्तर्वार्ता दिन पुगिन् । त्यहाँ पारलैंगिक महिला बनेर अन्तर्वार्ता दिएपछि उनको वास्तविकता बाहिरियो । त्यसपछि विवाह टुट्यो । पिटर त्यो सम्बन्ध टुटेकोमा खुसी छिन् । उनी भन्छिन्, ‘कसैको जिन्दगी बर्बाद गर्न हुँदैन । त्यो सम्बन्धलाई निरन्तरता दिएको भए आज म डिप्रेसनमा हुन्थेँ होला । मानसिक यातना भएर संसारमा नहुन पनि सक्थेँ ।’

पिटरको परिवार सबै हङकङमा छ । आमाबुबाले घरको जेठो छोराको बिहे नभएकोमा चिन्ता लिइरहन्छन् । उनले यो कुरा सुनाएपछि हामीले सोध्यौँ– अहिले कसैसँग प्रेम छ ?

उनले बेजोड हाँस्दै भनिन्, ‘अहिले कोही छैन । भनेजस्तो मान्छे नै पाएको छैन ।’

फेरि सोध्यौँ– अनि कोही खोज्ने प्रयत्न गर्नु भएन ?

उनले नेपाली चलचित्र खलनायकको एउटा गीतको बोल जोडेर जवाफ दिइन्, 'मागेर पाउने भए म...। जुन दिन पाइन्छ, त्यही दिन गरौँला ।'

उनकै दुई साथी एक दशकदेखि एकअर्कासँग सम्बन्धमा छन् । पिटरलाई पनि कहिलेकाहीँ त्यस्तै रहरले ‘ईर्ष्या’ लाग्दोरहेछ ।

पिटर प्रेममा परे, जुन पूरा हुन लेखेको थिएन । फेरि उनलाई सोध्यौँ– प्रेमलाई कसरी बुझ्नुहुन्छ ?

उनले जवाफ फर्काइहालिन्, ‘माया भनेको विश्वास हो । माया हरेक दिनको दसैँ हो । माया हुनेसँग सेक्स नै हुनुपर्छ भन्ने छैन, हात समातेर हिँड्दा पनि हुन्छ । माया दर्शाउने तरिका फरकफरक हुन सक्छन् ।’

पिटरले साढे तीन दशकमा तीनवटा जीवन बाँचेकी छिन्, जन्मिनेबित्तिकै केटा भएर, पछि समलिंगी भएर र अहिले पारलैंगिक महिला भएर । क्रयेर समुदायकै भएकाले हेपिएका कथा थुप्रै छन् । तर, आफूले बाँचेको जीवनसँग पिटरको गुनासो भने छैन । पिटर मुस्कुराउँछिन्, ‘जीवनमा सबैभन्दा प्रिय समय कहिले हुन्छ ? त्यो आफू खुसी हुँदाकै समय हो । म खुसी छु । जीवनमा दुःखी छैन ।’

प्रकाशित मिति: शनिबार, पुस ९, २०७९ ०६:४९