नागरिक सरकार है ! सम्पत्ति विवरण खोइ ?सुशीला कार्की क्याबिनेट बनेको सय दिन कट्यो । आन्दोलनबाट बनेको सरकारले पुराना दलले भन्दा भिन्न केही गरेको जस्तो गर्न खोज्यो ।
हामी सबै कुनै न कुनै बेला ‘पपुलिस्ट’ थियौँजब हामी समयसँग लड्न थाल्छौँ । आफ्नो क्षीण हुँदै गएको प्रभाव स्वीकार गर्नुभन्दा नयाँलाई दोष दिन सजिलो लाग्छ । ‘पपुलिस्ट’ त्यही सजिलो दोष हो । यसले आत्मालोचना माग्दैन, केवल आरोप माग्छ ।
सरकारको छाँटकाँट चुनाव गराउनमै छ त ?प्रश्न यही हो, हामी केवल फ्याँकिरहने हो कि सही दिशामा फ्याँक्न आफ्नो सबै प्रयास गर्ने हो ? कुन तरिका ठीक हो भन्ने निश्चित रूपमा भन्न पनि सकिँदैन ।
राज्य प्रणाली अब कसरी चल्नुपर्छ ?भावनाले मात्र देश चल्दैन । अन्ततः शासनको मूल्यांकन परिणामबाट हुन्छ र परिणाम निरन्तरताबाट आउँछ । त्यसैले कार्यकारी नेतृत्व प्रत्यक्ष जनमतबाट आउने, निश्चित कार्यकालसहित स्पष्ट जिम्मेवारी बोकेको हुनुपर्छ ।
चम्पादेवीमा तीन काँठेसासको स्वरसँग, चराको चिरबिरसँग, रुखमा ठोक्किएर सुसाएको हावासँग, झरेको पातको सर्याकसर्याकसँग, साथीसँग, पानीको कलकलसँग र रुखमा टाँसिएको प्रेयर फ्ल्यागसँग हिँड्दाको आनन्द नै बेग्लै छ ।
व्यथाभित्रकै अर्को व्यथापितृसत्ता कुनै एउटा व्यक्तिको व्यवहार होइन, यो एक अदृश्य खोला हो, जसले महिलाको मूल्य घटाएर पुरुषको वर्चस्वलाई सामान्य बनाइदिएको छ ।
शोक र शक्तिबीचको दसैँआज देश शोकमा छ । आर्थिक समृद्धिको सपनामा छ । राजनीतिक मात्र होइन, सरकार स्थिरताको पक्षमा छ । दलको आन्तरिक समीक्षा र सुधारको मागमा छ । सामाजिक गतिको बुझाइको अपेक्षामा छ । त्यस अर्थमा जेन–जी आन्दोलनको बलिदानी बहुआयामिक छ ।
सरकार अति भो, युवाका कुरा सुन, गृहमन्त्री राजीनामा देऊआजको घटनाको न्यायिक जाँच हुनुपर्छ । सरकारी अधिकारी मात्र होइन, राजनीतिक नेतृत्वले आत्मसमीक्षा गर्न जरुरी छ, जसका कारण संसद भवनमा आगलागी भएको हो । नवयुवाले बगाएको रगतको मूल्य र घाइतेको आँसुले बुढो पुस्तालाई निश्चय नै पिरोल्नेछ ।
रामहरि खतिवडा तत्काल राजीनामा देऊ उनले भुल्न हुँदैन, राजीनामा नैतिक पराजय होइन, नेतृत्वको इमानदारी पनि हो । यस्तो सन्देश खतिवडाले दिन सके त्यो संसद र समाज दुवैका लागि सान्दर्भिक पाठ बन्न सक्छ ।