Shilapatra शिलापत्र - खबरको स्थायी ठेगाना

AIP

AIP

Medhavi

Medhavi

सुरेश राई

सुरेश राई

ह्वाङ्सा एक स्मृति

ह्वाङ्सा एक स्मृति ह्वाङ्सा, यो वसन्तमा म छुट्टी गएँ भने हाम्रो भेट नहुन पनि सक्छ । त्यसैले तिमीहरू समयमै आइपुग्नू । फेरि पनि मेरो कोठाको झ्याल खुल्लै छ । बेस्सरी थाकेर आइपुगेका तिमीहरू थोरै आरुका बोटहरूमा बिसाऊ, थोरै मेरो झ्यालको खापामा सुस्ताऊ । बरू भन, के तिमीहरू उताबाट बाटो लागिसक्यौ त ? ११ चैत, २०८१

दोस्रो मण्डप

दोस्रो मण्डप शहर फर्कने बेलामा मेरो हातमा सय रुपैयाँको नोट थमाउँदै काकाले 'केटा, लु यो पैसा राख्, थोरैथोरै गर्दै खर्च गर्नू, सप्पै एकैपटक नसिध्याउनू' भन्नुभो । मैले खुसीखुसी पैसा समाएँ । काकालाई हेरेँ र मनमनै भनेँ– हो, मेरो काका राजेश हमालजत्तिकै ह्यान्डसम हो । ३ फागुन, २०८१

औँलाछापहरू

औँलाछापहरू एकाएक कता हराए मानिसका औँलाका छापहरू ? खै कता गए चक्रहरू ? खै कता बिलाए शंखहरू ? १५ मंसिर, २०८१

लघुकथा- साला मृत्यु

लघुकथा- साला मृत्यु भक्त बहादुर जाँडले बेस्सरी मात्यो कि भट्टी नै थर्कने गरी छाती पिट्दै चिच्याउँछ, 'कोही छ मसँग खेल्ने ? आइज ! म मर्दको छोरा हुँ । मर्न डर मान्दिनँ । आइज !' १९ साउन, २०८१

मेरो कविता बरु...

मेरो कविता बरु... मेरो कविता बरु कविता नभैदिएर एक फाइल औषधि भैदियोस् जो चाहिएको छ रातभर छटपटिएर २२ वैशाख, २०८१

चोचेपाको अचार

चोचेपाको अचार आपा र दुई नानाहरूले मलाई खाऊँलाझैँ गरेर हेरे । मेरो पनि चित्त दुख्यो र सुँकसुँकाउँदै आफ्नो ओछ्यानमा गएर सुतेँ । १७ चैत, २०८०

भाषाको हिसाब (लघुकथा)

भाषाको हिसाब (लघुकथा) बच्चाहरूले थोरै भए पनि आफ्नो मातृभाषा सिकून् भनेर मनसरी नातिनातिनीलाई बोलाउँदा 'ओडा बाना, ओडा बाना '(यता आऊ, यता आऊ) भन्ने गर्छिन् । नातिनातिनाहरू 'बाना हैन हजुरआमा, बनाना हो' भन्दै केराको अंग्रेजी शब्द हजुरआमालाई उल्टै सिकाउने गर्छन् । १२ फागुन, २०८०

माहुरी (कविता)

माहुरी (कविता) टार बारीमा तरेलीतरेली फुलेका तोरीहरू स्याउका लजालु फूलहरू कुभिण्डो र चिचिण्डोका परागकणहरू चिउरीका बोटका सन्ततिहरू लालीगुराँसका सुन्दरताहरू कसरी जोगिन्थे अस्तित्व भएर यो जगत्‌मा ? २० माघ, २०८०

कहिलेकाहीँ (कविता)

कहिलेकाहीँ (कविता) कहिलेकाहीँ मेरो भोकलाई पनि निद्रा लाग्छ कि कसो ! खाँदाखाँदैको बीचैमा अचानकै निभिदिन्छ अनि प्लेटदेखि पेटसम्मको यात्रा त्यत्तिकै टुंगिदिन्छ र कहिले तिम्रो सम्झनाको कारणले त्यसो हुन्छ त कहिले हठात् तिम्रो उपस्थितिको चाहनाले त्यसो हुन्छ । २३ मंसिर, २०८०

कविता : काठमाडौंले मताउँछ

कविता : काठमाडौंले मताउँछ मातेपछि न देखिन्छ भुईं मान्छे न देखिन्छ पुलमुनिका बस्ती न देखिन्छ दूरदराजका गाउँघर न देखिन्छ मिटरब्याजका पीडित न देखिन्छ सडक न देखिन्छ माइतीघर मण्डलाकाे विराेध । १३ असोज, २०८०

हिजाेआजका गीत/संगीतमा रचना स्तर

हिजाेआजका गीत/संगीतमा रचना स्तर मूलतः सांगीतिक सिर्जनाहरू मनोरञ्जनका लागि तयार गरिएकाे मान्ने गरिन्छ । यद्यपि गीत बेलाबेला क्रान्तिका लागि अथवा समाज परिवर्तनका लागि पनि बन्ने गरेका छन् २७ साउन, २०८०

कविता : पानीको गुनासो

कविता : पानीको गुनासो तर हे सृष्टिकर्ता ! मेरा गुनासाहरू छन् धर्मात्माहरूको प्यास मेटिरहँदा पापीहरूको तिर्खा किन मेट्नुपर्छ मैले ? किन अधर्मीहरूको गलामा म अड्कन सक्दिनँ बरफको धारिलो टुक्रा बनेर ? किन नउम्लिनु म लाभा बनेर र जलाउन नपाउनु भ्रष्टहरूको घाँटी ? १६ असार, २०८०

कविता : नक्कली दूरबिन

कविता : नक्कली दूरबिन पासपोर्ट बनाउन भनेर काठमाडौं आएको मौकामा आफ्नो गाउँ हेर्ने इच्छा भो र झिकेँ उही दूरबिन फर्काएँ आफ्नो गाउँतिर आच्या...!! अचम्मै भो !! १८ चैत, २०७९

थोपाहरूको आन्दोलन (कविता)

थोपाहरूको आन्दोलन (कविता) प्रिय थोपाहरू ! तिमीहरूको आन्दोलन समुन्द्रको अहंकारविरुद्ध हो २० फागुन, २०७९