Shilapatra शिलापत्र - खबरको स्थायी ठेगाना

Zonsen

Zonsen

The Next

The Next

ब्लग

दाहिने हात भाँचिँदा

दाहिने हात भाँचिँदाअचेलका केटाकेटी उम्रिदै तीन पात । अझ फेसबुकका रिल र टिकटकले गर्दा डान्सका केही स्टेप ‘रिफ्लेक्स’ नै बनिसकेका हुन्छन् । छोरी १० वर्षजति भएकाले उनलाई स्टेप, ताल र कोरियोग्राफीको चेत अलिअलि परिसकेको झैँ लाग्छ ।६ कात्तिक, २०८०

तुम्लिङटारबाट नेपालगञ्ज पुग्दा फेरिएको दसैँ

तुम्लिङटारबाट नेपालगञ्ज पुग्दा फेरिएको दसैँहिमाली जिल्ला संखुवासभाको पुछारमा सभाखोला र अरुण खोलाको दोभान, उत्तरमा लामो समतल टार छ । दायाँबायाँ सभा र अरुण खोलाले छिनाएको यो टार अर्थात् तुम्लिङटार संसारकै होचो अरुण उपत्यका हो, जहाँ मेरो बाल्यकाल बित्यो । ५ कात्तिक, २०८०

चीनमा बसेर झापा शरणामतीकाे त्याे दसैँ सम्झिँदा

चीनमा बसेर झापा शरणामतीकाे त्याे दसैँ सम्झिँदानेपालमा दसैँ लागिसकेको छ । गाउँमा मान्छे भेला हुन थालिसके होलान् । चीनमा पनि हामी नेपाली समुदायले आफ्नो तरिकाले दसैँ मनाउनेछौँ ।५ कात्तिक, २०८०

रोटे पिङले घुमाइरहेको बल मिच्याइँ र संस्कार

रोटे पिङले घुमाइरहेको बल मिच्याइँ र संस्कारमिच्याइँ नै सफलताको कडी हो । जसले मिच्यो उसले जित्यो । तर, क्षणिकताको जितमा रमाउने उसले जीवनका हरेक शुभअवसर गुमाउन बाध्य हुनेछ । कारण संस्कारले पनि त सभ्यता र व्यवहार झल्काउँछ ।४ कात्तिक, २०८०

गाउँमा छुटेको दसैँ

गाउँमा छुटेको दसैँदसैँका दिन दहीमा राता अक्षता मुछिएका हुन्थे । कतिबेला बाले टीका लगाइदिनुहोला भनेर हामी पर्खिरहन्थ्यौँ । ‘दसैँमा जेठाको पालो, तिहारमा कान्छाको पालो,’ बा भन्नुहुन्थ्यो, ‘ल पहिला ठूलोबाबुको पालो अनि तिमीहरूको है ।’ म अघि बढ्थेँ, भाइहरू पछि सर्थे । बा निधारमा टीका लगाइदिँदै मन्त्र भट्याउनुहुन्थ्यो– आयुद्रोणसुते श्रीयम् दशरथे शत्रु क्षयम् राघवे...।४ कात्तिक, २०८०

चीनकाे कैलाश उक्लेपछि लाग्याे– भारतकाे कन्याकुमारीसम्मै जान्छु

चीनकाे कैलाश उक्लेपछि लाग्याे– भारतकाे कन्याकुमारीसम्मै जान्छु४ कात्तिक, २०८०

क्यानडामा जब नेपालकाे झण्डा देखेर विदेशीले साेधे– कति राम्राे, कुन देशकाे हाे ?

क्यानडामा जब नेपालकाे झण्डा देखेर विदेशीले साेधे– कति राम्राे, कुन देशकाे हाे ?टोरन्टोको मुटुमा रहेको हलमा नेपाली पाइलाहरू आफ्ना ऐतिहासिक छाप छोड्दै उफ्रिरहेका थिए । बीचबीचमा मादलमा रहेका शान्ति रायमाझीले मादलको तालबाटै कतै नेपालकै कुनै ठाउँमा छु कि भन्ने भान पारिदिन्थे ।४ कात्तिक, २०८०

मिस यु लिङ्गे पिङ

मिस यु लिङ्गे पिङअबको १० वर्षपछि गाउँ अशक्तहरूले भरिनेछ । नेताका लागि उनीहरूले भोटसम्म हालिदेलान्, त्यसबाहेक केही गर्न सक्ने छैनन् । आफ्ना अनुभव बाँड्न उनीहरूका साथमा जवान छोराछोरी हुने छैनन् । उनीहरूले केही पैसा पाऊलान् तर चाहिएको सहारा छोराछोरीको पाउने छैनन् । पिङ घटेको देखेर मलाई यस्तै लागिरहेको छ ।४ कात्तिक, २०८०

म जनताकै एक–एक रुपैयाँबाट पाइलट बन्न चाहन्छु

म जनताकै एक–एक रुपैयाँबाट पाइलट बन्न चाहन्छुपैसा सकिँदा उहाँ राति २ बजे नै उठेर रक्सी पार्नुहुन्थ्यो । मलाइ कस्तो नरमाइलो लाग्थ्यो । अनि, म पनि उठेर पढ्न थाल्थेँ । म उठेर पढेको देखेर उहाँको अनुहारमा आएको खुसी म अझै झलझली सम्झन्छु१ कात्तिक, २०८०

‘अनि हेडसर हिने’ लेखेर बितेका गाेविन्द सरकाे सम्झनामा

‘अनि हेडसर हिने’ लेखेर बितेका गाेविन्द सरकाे सम्झनामाकहिलेकाहीँ मलाई उहाँ माथि आकाशबाट हामीलाई उसैगरी हौसला दिएको अनुभूति हुन्छ । सबैसबै कुरा र प्रेरणाका लागि जीवनभर सम्झिरहन्छु ।२७ असोज, २०८०

राेल्पा डायरी : 'त्यो बौलाहा बुढोलाई किन नमारेको ? कि मार्, कि तानेर लग् !'

राेल्पा डायरी : 'त्यो बौलाहा बुढोलाई किन नमारेको ? कि मार्, कि तानेर लग् !'गाउँलेका अनुसार, ललीलाई पक्रिनु वा मार्ने पर्ने अपराध केही थिएन । लली कुनै राजनीतिक पार्टीमा पनि थिइनन् । उनीहरूको अनुमान थियो, ललीलाई प्रहरीहरूले आफ्नो यौन भोक मेटाउन लिएर गएका थिए ।२५ असोज, २०८०

बुढ्याैली हेरचाह कसले गर्ने, राज्य कि परिवारले ?

बुढ्याैली हेरचाह कसले गर्ने, राज्य कि परिवारले ?अस्ट्रेलिया सरकार करिब ४० वर्षअघिदेखि नै वृद्धवृद्धाहरूलाई नीतिगत रूपमै सुरक्षित गर्ने ढङ्गबाट अगाडि बढेको देखिन्छ, नेपालले पनि यससम्बन्धी कार्ययोजना बनाउनुपर्ने आवश्यकता देखिन्छ ।१६ असोज, २०८०

सुवास नेम्वाङले आफ्नो छोरालाई नलेखेको पत्र

सुवास नेम्वाङले आफ्नो छोरालाई नलेखेको पत्रमलाई पार्टी अध्यक्ष हो कि जस्तो लाग्छ । तर, थाहा छैन उहाँ को हुनुहुन्थ्यो । त्यसपछि त के थियो र मिडियाको क्यामेरा, जनताको निराशा मैतिर सोझियो । कसो मेरो मुखबाट फुस्किएन– ‘उहाँ गलत हो ।’१४ असोज, २०८०

रहरको शहर

रहरको शहरहिजो घरभित्रै मात्र कति बस्नु भनेर बाहिर हिँड्न गएँ । मूल ढोका खोल्नेबित्तिकै भित्र पसेको तातो हावालाई बेवास्ता गरी कालो चस्मा र काउबोय ह्याट लगाएर तातो थाम्न सक्छु भन्ने आँट गरेको थिएँ । गर्मी पनि कति हुन सकेको, बाहिर निस्कनै गाह्रो । अनि बिनाकाम घरभित्र बसेर दिन बिताउन झन् गाह्रो ।१३ असोज, २०८०

शिक्षा विधेयकविरुद्धकाे आन्दोलन र स्थानीय सरकारकाे हाउगुजी

शिक्षा विधेयकविरुद्धकाे आन्दोलन र स्थानीय सरकारकाे हाउगुजीकुनै पनि शिक्षक साथीहरूले स्थानीय सरकारले दिएको यो सेवा नलिने कसैले भन्नुभएको छ र ?९ असोज, २०८०

फार्मेसी पेसा सुधार्न के गर्ने, के नगर्ने ?

फार्मेसी पेसा सुधार्न के गर्ने, के नगर्ने ?फार्मेसी पेसालाई माथि उकास्न सर्टिफिकेट उत्पादन गर्नेलाई मात्रै भन्दा पनि व्यावहारिक प्रयोगलाई प्राथमिकता दिनुपर्दछ ।८ असोज, २०८०

नेपालमै बस्नुपर्छ भनेर काेरियाकाे लाइनबाट निकालेकाे भाइले जापानमा भेटेपछि...

नेपालमै बस्नुपर्छ भनेर काेरियाकाे लाइनबाट निकालेकाे भाइले जापानमा भेटेपछि...उनी रहेछन् 'देश बनाउनुपर्छ' भन्दै मैले नै कोरियाको लाइनबाट फिर्ता गरेका भाइ ।६ असोज, २०८०

सडकमा आन्दोलन सरको, एयरपोर्टमा विद्यार्थीको लर्को

सडकमा आन्दोलन सरको, एयरपोर्टमा विद्यार्थीको लर्कोयही संख्या र रफ्तारमा विद्यार्थी र दक्ष जनशक्ति पलायन हुने हो भने अब धेरै वर्ष लाग्दैन, नेपालमा ज्येष्ठ नागरिक, बालबालिका मात्रै रहन्छन् । अनि नेपाल बन्नेछ ज्येष्ठ नागरिक र बालबालिकाकाे देश । ६ असोज, २०८०

साइपालकाे त्याे राेमाञ्चक यात्रा (तस्वीरहरूसहित)

साइपालकाे त्याे राेमाञ्चक यात्रा (तस्वीरहरूसहित)२००८ नोभेम्बर महिनाको एक दिन मेरो मनमा एक्कासि काँडा घुम्न जानुपर्छ भन्ने सोच आयो । मेरो घरबाट काँडा गाउँ (अहिले साइपालको केन्द्र रहेको ठाउँ) पुग्न मात्रै चार दिन लाग्थ्यो । धुली पुग्न पाँच दिन कस्सिएर हिँड्नुपर्थ्याे । ३० भदौ, २०८०

Prev 8 91011 Next