Shilapatra शिलापत्र - खबरको स्थायी ठेगाना

AIP

AIP

Medhavi

Medhavi

भेषराज बुढाथाेकी

भेषराज बुढाथाेकी

'रित्ती जाने बैँसको के गरूँ म घमण्ड...!'

'रित्ती जाने बैँसको के गरूँ म घमण्ड...!' जोडी बाँधिनु भनेको सम्बन्धको हाँगोमा पिङ खेल्नु हो । जस्तो; धेरै तौरतरिका र स्टेपहरू नमिले पिङ चुँडिन्छ । त्यसपछि आफू कता पो हुत्तिने हो, थाहै हुँदैन । ठ्याक्कै सम्बन्धमा मान्छे यस्तै हो । १० भदौ, २०८१

सुदूरपश्चिमका गीत-संगीत

सुदूरपश्चिमका गीत-संगीत लक्ष्मीले खुट्टाका नङ पोलिस गरेर रंगीन बनाएकी छिन् । खुट्टाका नङसमेत रंगीन बनाउने उनी आफू भने रंगहीन छिन् । त्यसैले घरकी बुहारी त्यो हो, जो आफू रंगहीन हुन्छे तर घर रंगीन बनाउँछे । आफू अँध्यारोमा बस्छे, घर उज्यालो बनाउँछे । घरमा खुसीको दियो बाल्न, आफू तेल भैदिन तयार हुन्छे । १७ मंसिर, २०७९

अन्तिम पत्र..

अन्तिम पत्र.. रुपैयाँ र कागज हुन्– टुक्रा-टुक्रा भए पनि जोडेर, टालेर एक बनाउन सकिने भनेका । तर, सिसा सकिन्न । प्रेम रुपैयाँ, कागज हैन, सिसा हो । टुक्रेपछि सकियो । झन् हतियार पो बन्छ त बा ! तराजुमा जोख्यौ भने पनि, तिमीले दिएको माया भुईंतिर ढल्किन्थ्यो, किनकि वजनदार थियो । फलामजस्तो । अनि मैले दिएको माया आकाशतिर फर्किन्थ्यो । १९ कात्तिक, २०७९