Shilapatra शिलापत्र - खबरको स्थायी ठेगाना

AIP

AIP

Medhavi

Medhavi

ईश्वर पोखरेल

ईश्वर पोखरेल

हजुरआमा, आमा र भानुभक्तीय ‘रामायण’

हजुरआमा, आमा र भानुभक्तीय ‘रामायण’ हाम्री हजुरआमा स्वर्गीय चम्पादेवी (वि. सं. १९७७– २०६२) । जन्म स्थान हाल ओखलढुंगा जिल्लामा पर्ने- पाखे । राईहरूको बाक्लो बस्ती भएको गाउँ थियो रे– पाखे २८ असार, २०८२

आँखाको नानी फेरेपछि...

आँखाको नानी फेरेपछि... अचेल ‘अनुलोमविलोम गरूँ कि कुचो लिएर आँगन बढार्न निस्कौँ’ हुन्छु; चियामा चिनी अड्कल्न रहर लाग्छ; चोकतिर जाऊँ कि फर्सीको मुन्टा केलाउन बसौँ हुन्छु; अचेल पनि चोरडाका, हुल्याहा, गुन्डासँग त डराउँछु नै; रेस्टुरेन्टमा लैजाने साथी र अफिसको हाकिमलाई पनि गुन्डा–गुन्डा देख्छु । २१ असार, २०८२

फिका चिया

फिका चिया मभन्दा चार वर्ष कान्छी हो– चित्रा । पछि चित्राको हाम्रै पार्टीको सिनियर कामरेडसँग बिहे भयो । म ’चित्रे’ भन्थेँ– उसलाई; बिहेपछि 'भाउजू’ भन्नुपर्ने भयो । उसलाई भाउजू भन्न मैले आफूभित्र कति सकस झेल्नुपर्‍यो; पछि मौका मिलेछ भने कुनै दिन भनौँला । १४ असार, २०८२

म घटुवा भएँ कि बढुवा ?

म घटुवा भएँ कि बढुवा ? यो पद हर्कमानको तजबिजको विषय कसरी हुन सक्यो ? यो प्रश्नले दिनभर रत्न सरको मनमा आँधी चलिरह्यो । ‘म घटुवा भएँ कि बढुवा ?,’ सपनामा बोल्दैनथे रत्न सर, तर आज बोले । ७ असार, २०८२

सपना भन्न पाए पनि

सपना भन्न पाए पनि उत्सवले देखेछ– रुपशीलाई एक्लै । उसले रुपशीकै अगाडि ल्याएर बाइक रोक्यो र भन्यो, ‘बस ।’ बाइकमा बसेपछि रुपशीले प्रमेशका लागि हात हल्लाई । ३१ जेठ, २०८२

सम्वाद

सम्वाद रविनाको हातैमा थियो- मोबाइल । प्रशन्नले स्टोरीमा देख्यो- आफ्नो फोटोमा रविनाको पानपाते प्रतिक्रिया । २४ जेठ, २०८२

होमस्टे र श्रीलंकामा होमस्टे ढाँचा

होमस्टे र श्रीलंकामा होमस्टे ढाँचा हामी बसेका श्रीलंकाका धेरैजसो होमस्टेको मुख्य व्यक्तिको रूपमा महिलाहरू अगाडि आए । यसबाट ती होमस्टे श्रीलंकन महिलाको नियन्त्रणमा रहेछन् कि भन्ने पनि हामीलाई लाग्यो । हामीले अनुमान गरेजस्तै श्रीलंकामा होमस्टेहरू महिलाको नियन्त्रणमा भए होमस्टे महिलाका हकमा अतिरिक्त आय आर्जनका स्रोत हुन् । २४ जेठ, २०८२

समाजवाद

समाजवाद शेखरले खुइया सुस्केरा हाल्यो र आफैँसँग भन्यो- 'साथीहरूमध्ये धेरैको समाजवादको चौकामै ‘पिर्का’ रहेछ । खोइ, आफूले त अझै जस्केलाबाट भान्साघरमा चियाउनधरि पा'छैन ।' १७ जेठ, २०८२

जलवायु परिवर्तनको संकट

जलवायु परिवर्तनको संकट १७ जेठ, २०८२

विखण्डन

विखण्डन दुवै छोराका परिवार यही एउटै शहरमा छन् । छोराहरू पहिले सँगै बस्थे; बिहेपछि छुट्टाछुट्टै बस्न थालेका छन् । १० जेठ, २०८२

क्यान्डीबाट सिगिरियातिर

क्यान्डीबाट सिगिरियातिर घरमा पनि र बाहिर पनि हामी आफू ब्युँझिए पनि अरुको निद्रा बिथोलिन्छ कि भनेर चनाखो रहन्छौँ । कुनै जरुरी काम नै परेको छ भने त बेग्लै कुरा भयो । यहाँ त्यस्तो केही छैन । म सार्थकको निद्राप्रति संवेदनशील रहँदै आफ्नो धुनमा लाग्छु । ३ जेठ, २०८२

शुभयात्रा

शुभयात्रा उसले हिजोको झगडा र अहिलेको ‘शुभयात्रा’ पनि सम्झियो; मन अमिलो भयो । मन सफा हुन पर्‍यो; मनभरि विष भएको मान्छेको शुभकामना पनि विषाक्त नै हुन्छ । २० वैशाख, २०८२

ठेगाना: तीनपाटन, सिन्धुली

ठेगाना: तीनपाटन, सिन्धुली साहित्यिक रचनाहरूमा म ठेगानामा ‘तीनपाटन, सिन्धुली’ लेख्थेँ । र, केहीयता जबदेखि म संस्मरण लेख्ने अभ्यासमा छु, मेरो साथी कवि दीपक चौलागाईंको अचानक फोन आउँछ– आज भने अनौठो संस्मरण पढ्न पाइयो, यसमा तीनपाटन कतै उल्लेख भएको रहेनछ । भुलिएँ कि भनेर फोन गरेको । १३ वैशाख, २०८२

कोलम्बो: पोर्ट सिटी, लोटस टावर र पेटा मार्केट

कोलम्बो: पोर्ट सिटी, लोटस टावर र पेटा मार्केट हामीले मोटामोटी २ बजे रेल स्टेसन पुग्ने समय निर्धारण गरेका छौँ । कोलम्बोको हाम्रो आजको घुमघाम त्यही समयसीमाभित्र अट्नुपर्छ । ९ चैत, २०८१

सोमे माझीको ट्रकमा लालगढ–सिन्धुली ओहोरदोहोर

सोमे माझीको ट्रकमा लालगढ–सिन्धुली ओहोरदोहोर लालगढतिरबाट आउँदा यस जंगलसँग जोडिएको गाउँको नाम थियो- ‘बाहुनमारा’ । मानिसहरूले कसको सातो लिन यस्तो नाम राखेका होलान् ? २ चैत, २०८१

कोलम्बो: ‘पिक मी’, टुकटुक र कोतु रोटी

कोलम्बो: ‘पिक मी’, टुकटुक र कोतु रोटी आज हामीलाई कोलम्बोको विशाखा रोडस्थित ‘विशाखा– सिक्स’मा पुग्नु छ । ‘विशाखा– सिक्स’ हाम्रो लजको नाम हो । यसका लागि सबैभन्दा पहिले हामीले एटीएमबाट रकम निकाल्नुपर्छ; अनि श्रीलंकाको सिमकार्ड र मोबाइल डाटा लिनुपर्छ । २४ फागुन, २०८१

कुम्भमेला: ओसिला दिन, चिसो पानी र हाम्रा डुबुल्की

कुम्भमेला: ओसिला दिन, चिसो पानी र हाम्रा डुबुल्की तीर्थयात्रीको गन्ती रेलमा चढ्ने बेलामा भएको थियो; रेलबाट उत्रिएपछि फेरि गन्ती गरियो; बैसट्ठीमा बैसट्ठी छ; ठीक छ । सबैले सन्तोष माने । इलाहवादमा उत्रिएपछि हाम्रो टोली दक्षिण लाग्यो । मुख्य सडकबाट सहायक सडकतिर लाग्ने बेलामा तीर्थयात्रीको एकपटक फेरि गणना भयो । यसपटक बैसट्ठी पुगेन; एकसट्ठी मात्र भयो । फेरि गनियो । फेरि पनि एकसट्ठी । १७ फागुन, २०८१

किचेन क्याबिनेट

किचेन क्याबिनेट मेवाको बोटले भन्यो, ‘यिनीहरू चारैतिरबाट आफूलाई ‘तिम्रो हुँ, तिम्रै हितचिन्तक हुँ’ भन्दै आए र छपक्कै ढाके । यिनीहरू नितान्त निजी स्वार्थ पूरा गर्न आएका हुन् भन्ने बुझ्न अलि ढिलो गरिएछ । अब त न मेरो स्वतन्त्र व्यक्तित्व रह्यो, न म यिनलाई मिल्काउन नै सक्ने भएँ ।’ १० फागुन, २०८१

गाईभैँसी चराउन जाँदा बोक्ने गरेको त्यो रेडियो

गाईभैँसी चराउन जाँदा बोक्ने गरेको त्यो रेडियो रेडियो बज्थ्यो, तर अरु बाजाजस्तो थिएन, यसले समाचार पनि भन्थ्यो र परिसंवाद पनि प्रसारण गर्थ्यो । बाजा मात्र भन्दा पनि रेडियो ब्याट्री हालेपछि मात्र बज्ने बाजा थियो । रेडियो र ब्याट्रीबीचको सम्बन्ध र रेडियोमा बोल्ने मान्छे रेडियोभित्र कसरी अटे भन्ने प्रश्न सुल्झाउन नसकेर त्यतिबेलाको हाम्रो बालमस्तिष्कमा लामो समयसम्म रेडियो घोर आश्चर्यको विषय बनेर रह्यो । १ फागुन, २०८१

1 2 Next